آنچه پدیده دین را از سایر پدیده‌ها متمایز می‌سازد، قداست آن است. موضوع اصلی این نوشتار بررسی رویکرد پدیدارشناسه‌ی دو اندیشمند دین‌شناس خداباور مسلمان و مسیحی، یعنی سید حیدر آملی و رودلف اتو (1869-1937) به امر قدسی است. برای رسیدن به نقاط اشتراک و امتیاز آن‌ها، ابندا به تبیین فرایند پدیدارشناسی و اقسام نگرش پدیدارشناسانه، به‌وبژه نگرش عاطفی و عقلانی به پدیده قدسی پرداخته‌ایم. دیدگاه‌ها و انتقادهای صاحب‌نظران بررسی شده و در انتها، تفاوت‌ها و شباهت‌های رهیافت پدیدارشناسانه‌ی ان‌دو درباره‌ی امر قدسی ارائه گردیده است. در این تطابق روشن می‌شود که هر دو با تحوی‌گرایی مخالفند و امر قدسی را خودآشکار می‌دانند ولی برخلاف نگرش صرفا عاطفه‌گرایانه‌ی اتو، سید حیدر هر دو نگرش عقلانی و عاطفی به امر قدسی را به‌گونه‌ای کامل‌تر و بدون تعصب دینی ارائه داده است

کلمات کلیدی