امروزه پیشرفت بشر در زمینه‌ی تحولات فناوری و صنعتی، تغییرات مهم و اساسی در محیط زیست انسانی برجای گذاشته است. به منظور تعدیل اثرات مخرب این آسیب‌های زیست محیطی، مهم‌ترین و در عین حال ساده‌ترین راه توسعه‌ی فضای سبز می‌باشد. گسترش و توسعه‌ی فضای سبز در کشورهای مختلف همبستگی زیادی با محیط طبیعی و پیشرفت‌های فنّی هرکشور دارد. کاربری فضای سبز به عنوان یکی از عناصر مهم و حیاتی شهر، دستخوش تغییرات زیادی شده و همراه در جهت تأمین منافع کاربری‌های انتفاعی مورد بی‌مهری قرار گرفته است.. هدف از تحقیق در این مقاله، شناسایی کاربری‌های فضای سبز در منطقه‌ی 10 شهرداری مشهد با استفاده از داده‌های موجود و بیان کمبودها در زمینه‌ی شهروندان به پارک‌های عمومی شهری براساس استانداردهای معتبر می‌باشد. یافته‌ها نشان داد که سرانه‌ی فضای سبز شهری با استناد به آمارهای موجود رقمی برابر 79/6 مترمربع به ازای هر نفر را نشان می‌دهد که نسبت به سرانه‌های موجود در کشور رقم پایینی را دارا است. اما سطح برخورداری از فضای سبز در نواحی سه‌گانه‌ی شهرداری منطقه‌ی 10 نیز نوساناتی را نشان خواهد داد، به نحوی که ناحیه‌ی یک با سرانه‌ی 9/4 مترمربع برخوردارترین و ناحیه‌ی دو با 1/4 مترمربع پایین‌ترین سرانه را به اختصاص می‌دهد. با توجه به یافته‌ها، اهمیت دادن به توزیع عادلانه‌ی فضای سبز در سطح منطقه‌ی مورد مطالعه، توجه به معیارهای مکان‌یابی در برنامه‌ریزی کاربری اراضی، استفاده از ابزارها و روش‌های به روز در تجزیه و تحلیل اطلاعات و مکان‌یابی فضای سبز مانند سیستم اطلاعات جغرافیایی، بررسی اثرات اجتماعی و روانی فضای سبز شهری، اقدام جهت تصرف و آماده‌سازی زمین‌های باز شهری موجود و جلوگیری از تغییر کاربری فضای سبز شهری پیشنهادی طرح‌های جامع و تفصیلی شهری مشهد پیشنهاد شده است.

کلمات کلیدی