مقدمه: در ایران، از هر 100000 نفر جمعیت 40 نفر در حوادث ترافیکی از بین می روند. 33% از حوادث ترافیکی مربوط به عابرین پیاده می شود. بیشتر این حوادث هنگام عبور از خیابان رخ می دهند. هدف تحقیق حاضر بررسی نگرش های استفاده از چراغ عابر پیاده در هنگام عبور از خیابان با استفاده از تئوری رفتار برنامه دار است. سوال تحقیق این است که کدام یک از عامل های نگرشی یعنی، ارزیابی پیامد رفتاری، هنجار ذهنی، تصور کنترل رفتاری، هنجار توصیفی و اخلاقی می تواند انگیزه افراد را در استفاده از چراغ عابر پیاده در هنگام عبور از خیابان پیش بینی نماید. روش کار: 698 نفر در سنین بین 18 تا 69 سال به پرسشنامه محقق ساخته مبتنی بر تئوری رفتار برنامه دار برای ارزیابی نگرش های آنها نسبت به استفاده از چراغ عابر پیاده پاسخ دادند. از رگرسیون چندگانه برای پیش بینی متغیر انگیزه بوسیله عامل های نگرشی استفاده شد. نتایج: متغیرهای \\\\\\\"ارزیابی پیامد رفتاری\\\\\\\"، \\\\\\\"تصور کنترل رفتاری\\\\\\\"، هنجار ذهنی\\\\\\\"، \\\\\\\"هنجار اخلاقی\\\\\\\" و \\\\\\\"هنجار توصیفی\\\\\\\" در مجموع قادر به توضیح 49% از واریانس انگیزه استفاده از چراغ عابر پیاده بودند. سهم هر یک از متغیرها در توضیح واریانس انگیزه شامل 21% برای متغیر \\\\\\\"ارزیابی پیامد رفتاری\\\\\\\"، 16% برای متغیر \\\\\\\"هنجار توصیفی\\\\\\\" و 51% برای متغیر \\\\\\\"هنجار اخلاقی\\\\\\\" بود. سایر متغیرها معنادار نبودند. بحث و نتیجه گیری: متغیر هنجار توصیفی به آن درکی که فرد از رفتار دیگران دارد بر می گردد و به میزانی که فرد فکر می کند دیگران از چراغ راهنما برای عبور استفاده می کنند. متغیر ارزیابی پیامد رفتاری به باور فرد بر سودمند بودن انجام آن رفتار بر می گردد. متغیر هنجار اخلاقی به باور فرد بر پسندیده بودن انجام آن رفتار اشاره دارد. نتیجه گیری کلی از یافته ها این است که افرادی که انگیزه استفاده از چراغ عابر پیاده هنگام عبور از خیابان دارند کسانی بودند که این عمل را سودمند ارزیابی کردند، فکر می کردند که دیگران نیز این عمل را انجام می دهند و از نظر اخلاقی آن را عملی پسندیده محسوب کردند.

کلمات کلیدی