با توجه به اهمیت صنعت گردشگری و درآمد زایی آن، لازم است که به گونه ای کارا مدیریت شود اما به جهت پیچیدگی های که این صنعت دارد اغلب اداره کردن آن با دشواری هایی همراه است . از این رو، در این مقاله مدلی را جهت ارزیابی استراتژیک مقاصد و تعیین نقاط قوت و ضعف آنها با توجه به تئوری منبع محوری ارائه شده است . سپس این مدل جهت ارزیابی موقعیت استان خراسان رضوی به کارگرفته شده که نشان می دهد در بسیاری از زمینه ها هنوز از توانمندی های گردشگری استان به گونه ای شایسته استفاده نشده است و در برخی موارد ضعف هایی عمده دیده می شود که می باید برای رفع آنها برنامه ریزی کرد.

کلمات کلیدی