تحرک مسکونی یک نوع تحرک مهم بوم شناختی است که علاوه بر تاثیرات کالبدی، سهم عمده ای در شکل گیری و یا تغییر شکل مجدد محیط های اجتماعی شهر دارد. نتایج تحلیل تحرک مسکونی بر روی نمونه ای متشکل از 17510 خانوار ساکن در 40 ناحیه شهری مشهد نشان می دهد که: 46.9 درصد از خانوارهای ساکن مشهد در طی یک دوره ده ساله جابجائی مسکونی داشته اند؛ بیشترین جابجائی مسکونی(62.8 درصد) درمشهد،بین ناحیه ای است؛درحدود نیمی از نواحی شهرمشهد میزان فرستندگی مهاجر مسکونی بیش ازگیرندگی است؛ 61.8درصد از جابجائی های مسکونی درمشهد، جابجائی افقی،16.4 درصدجابجائی‏‏‏ها عمودی روبه پائین و21.8درصد جابجائی‏‏‏ها نیزعمودی رو به بالاست ؛64.9درصدازتغییرات تحرک مسکونی درنواحی چهل گانه شهرمشهد تحت تاثیرهمزمان پنج خصوصیت ساختاری شامل اندازه منابع منزلتی،نابرابری منزلتی، جدائی گزینی منزلتی،تنوع اجتماعی وتراکم (سرانه)مسکونی واشکال ترکیبی (تعاملی)آنهاست.دراین میان اثر نسبی حاصل ازتعامل متغیرهای اندازه منابع، نابرابری منزلتی،جدائی گزینی منزلتی وتنوع اجتماعی وهمچنین اثرتعاملی نابرابری منزلتی وجدائی گزینی منزلتی تحرک مسکونی بیش ازسایرمتغیرهاست؛دومتغیرمذکوربه ترتیب23. 9 و 14 درصدازتغییرات تحرک مسکونی در نواحی شهری را تبیین می کنند.

کلمات کلیدی