چکیده مطالعه مولکولی ساختار ژنتیکی گاو در جهت شناخت دقیقتر خاستگاه این حیوان می تواند در شناخت جنبه های نامشخص تاریخی آن موثر باشد . تقسیم می شوند. به نظر میرسد هر دو (Bos indicus) و ایندیکوس کوهان دار (Bos Tuarus) نژادهای گاو به دو گروه اصلی تائورس بدون کوهان گروه گاوههای ذکر شده در جمعیت گاوهای ایران موجود می باشند. با مطالعات ملکولی می توان وابستگی گاوها را به هر یک از این گروهها مشخص نمود. شناخت این وابستگی از نظر خاستگاه آنها دارای اهمیت خاصی است . هدف از این مطالعه بررسی توالی نوکلئوتیدی جایگاه های ژنی میتوکندریایی در سه گروه ازگاوهای سیستانی، سرابی و براون سوئیس بود . DNA در D-loop ناحیه ژنی HVR 1& و 2 Cytochrome-b از تعداد 20 نمونه خون از هر نژاد از بانک خون گروه علوم دامی دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد با در نظر گرفتن عدم DNA استخراج آنها به روش گوانیدین تیوسیانات- سیلیکاژل استخراج شد. واکنش زنجیره ای پلیمراز با طراحی پرایمرهای DNA خویشاوندی بین نمونه ها گرفته و از توالی ژنوم میتوکندری براساس روش استاندارد انجام Cyt-b و HVR 1& اختصاصی برای تکثیر قطعات 701 و 751 جفت بازی نواحی ژنی 2 به روش سانگر صورت گرفت . تنوع (ABI با استفاده از دستگاه خودکار ( 3130 D-loop و Cyt-b گردید. توالی یابی نواحی تکثیر شده از ژنهای 0 برآورد شد. با توجه به مشاهده تفاوت های / 0 و 0029 /0024 ،0/ نوکلئوتیدی به ترتیب برای نژادهای براون سوئیس، سرابی و سیستانی حدود 0037 UPGMA نسبت به ثبت آنها در ژن بانک جهانی اقدام شد. نتایج آزمون فیلوژنتیکی با استفاده از HVR 1& و 2 Cyt-b نوکلئوتیدی در نواحی ژنی برای هر دو جایگاه ژنی نشان داد که گاوههای سرابی و سیستانی در یک گروه و گاو نژاد براون سوئیس در گروه دیگر قرار دارند.

کلمات کلیدی