پژوهش حاضر به بررسی بوم شناختی بزه شهری در سه منطقه از مناطق حاشیه شهر مشهد به نام ‌های نوده، نه دره و قلعه ساختمان می‌ پردازد. تحلیل بوم شناختی که مدعای اصلی محققین است، تأکید می‌ کند شرایط محیطی بر میزان و پراکندگی بزه شهری تأثیرگذار است. لذا، محققین با استفاده از تئوری ‌های بوم شناختی بزه شهری، با ترکیبی از روش کمی و کیفی به وارسی این مدعا پرداخته اند. نتایج این بررسی که از مشاهدات مستقیم محیطی در مناطق مذکور و انجام مصاحبه با 150 نفر از ساکنین محلی در راستای اشباع نظری و همچنین داده ‌های ثانویه ذیربط حاصل گردیده نشان می دهد، اولاً این سه منطقه از لحاظ متغیر‌های اصلی پژوهش و میزان بزه شهری با یکدیگر تفاوت دارند، بطوریکه میزان بزه شهری در قلعه ساختمان بیشتر از نوده و نوده بیشتر از نه دره می باشد؛ ثانیاً متغیر‌های اصلی تأثیرگذار در سه منطقه نیز از نظر فراوانی با یکدیگر تفاوت دارند، بطوریکه در قلعه ساختمان بی نظمی اجتماعی، در نه دره و نوده بی نظمی فیزیکی بیشترین تأثیر را بر بزه شهری می گذارند؛ ثالثاً، هرچه قدر بی‌نظمی فیزیکی و اجتماعی بالاتر باشد، بزه شهری نیز بالاتر و هرچقدر کنترل رسمی و غیررسمی و روابط اجتماعی بالاتر باشد بزه شهری پایین تر است. یافته ‌های حاضر مؤید این رهنمود بوم شناختی است که با مداخله در خصوصیات محیطی بویژه بی نظمی ‌های فیزیکی و اجتماعی از یک سو و اعمال برخی از کنترل ‌های اجتماعی، کم و کیف وقوع انواع بزه اجتماعی در مناطق حاشیه ای را می توان تحت تأثیر قرار داد.

کلمات کلیدی