برخی مکانهابه لحاظ ساختار کالبدی خاص، نوع فعالیت و ویژگیهای ساکنان آن، امکان و فرصت بیشتری را برای وقوع جرم فراهم می‌کنند و مجرمان انگیزه دار را- که به دنبال کم خطرترین و مناسب ترین فرصت‌ها می‌باشند- به سوی خود جذب می‌نمایند به عکس تعدادی از فضاهای شهری مانع و عامل بازدارنده فرصت‌های مجرمانه هستند. سئوال اساسی نوشتار حاضر این است که آیا نقاط تراکم جرم‌، ویژگی‌های فضاهای بی دفاع را دارا هستند؟ برای پاسخ به این سوال از روش‌قیاسی- استفهامی و انتخاب نمونه های هدفمند مبتنی بر شدت( انتخاب چند نقطه ازشهرمشهد که دارای بالاترین و پایین‌ترین میزان جرم بوده اند) استفاده شده است. نتایج بررسی حاکی است که در نقاط جرم خیز مورد مشاهده، برخی ویژگی‌های اجتماعی و کالبدیِ فضاهای بی‌دفاع مانند آلودگی‌های بصری، ناهمگونی جمعیت و ساکنان موقت، عدم وجود مرزهای مشخص و نگهبانیِ کارآ دیده می‌شود و به عکس در نقاط پاک، بسیاری از ویژگی‌های فضاهای با دفاع– که دراصول پیشگیری محیطی ازجرم توصیه شده است- مشاهده می‌شوند.

کلمات کلیدی