مقدمه: اعتیاد و درمان آن، حداقل در سال های اخیر مشکل اصلی نظام سلامت در بسیاری از کشورهای جهان بوده است. در کشور ایران با توجه به جوان بودن جمعیت و فراهم بودن زمینه های لازم جهت شیوع اعتیاد در بین جمعیت جوان، حدود 44 میلیون نفر در معرض خطر هستند. بدین منظور پژوهش های پیرامون مساله اعتیاد از اهمیت بالایی برخوردار می باشد. با توجه به این که در مطالعات ترک اعتیاد، خودکارآمدی پیش بینی کننده رفتارهای وابسته به سلامتی می باشد، ساخت و تهیه ابزاری بر ای سنجش میزان خودکارآمدی در معتادان ضروری است. هدف از انجام مطالعه حاضر، رواسازی و بررسی پایایی پرسشنامه خودکارآمدی ترک اعتیاد برامسون بوده است. روش کـار: پس از اطمینان از اعتبار ترجمه و تعیین روایی (روایی محتوایی، صوری و روایی سازه که خود شامل تحلیل عاملی بود)، پرسشنامه خودکارآمدی ترک اعتیاد برامسون به طور همزمان با پرسشنامه خودکارآمدی عمومی به صورت تصادفی ساده در اختیار 150 نفر از مددجویان معتاد مراجعه کننده به کلینیک درمان و بازتوانی اعتیاد مهر و پیروزی شهر مشهد قرار گرفت. پایایی این پرسشنامه با محاسبه ضریب آلفای کرونباخ محاسبه گردید. یافته ها: ضریب همبستگی پیرسون با استفاده از نرم افزار آماری SPSS نشان دادکه بین نمرات دو پرسشنامه (خودکارآمدی ترک اعتیاد برامسون و خودکارآمدی عمومی)، همبستگی بالا (67/0= r )و معناداری به لحاظ آماری وجود داشت (001/0> p ). ساختار عاملی پرسشنامه نیز با استفاده از تحلیل عاملی تاییدی مورد تایید قرار گرفت. فاصله اطمینان در این پژوهش برای هر ضریب آلفا 95% لحاظ گردید. اعتبار این پرسشنامه از طریق محاسبه ضریب آلفای کـرونـباخ (90/0=α) به دست آمد. در نتایج تحلیل عاملی، چهار عامل مهارت های حل مساله، تصمیم گیری، ابراز وجود و ارتباط شناسایی شدند. میزان آلفا برای عامل ها بین 72/0 تا 78/0 به دست آمد. نتیجه گیری: پرسشنامه خودکارآمدی ترک اعتیاد برامسون دارای روایی و پایایی مناسب شناخته شد و با توجه به نتایج پژوهش حاضر، عوامل به دست آمده از تحلیل عاملی می توانند خودکارآمدی ترک اعتیاد در مددجویان وابسته به مواد مخدر را به گونه ای مناسب اندازه گیری نمایند.

کلمات کلیدی