زمینه و هدف: مینوسایکلین یک آنتی بیوتیک از خانواده تتراسایکلین است؛ که علاوه بر خاصیت ضدمیکروبی دارای ویژگی ضد التهابی، ضد آپوپتوز و آنتی اکسیدانی است. مینوسایکلین مهار کننده فعالیت و تکثیر میکروگلیا ها و آستروسیت ها بوده و دارای اثرات محافظتی روی سلولهای عصبی است. با توجه به ارتباط تشنج با مرگ و میر سلولی و التهاب، هدف از این تحقیق بررسی اثر مینوسایکلین بر روند کیندلینگ آمیگدال در موش های صحرایی است. مواد و روشها: در این مطالعه تجربی 3 گروه موش صحرایی نر؟؟؟؟ (7 سر در هر گروه) پس از جراحی استرئوتاکسیک و یک هفته دوره بهبودی، تحریکات کیندلینگ (2 بار در روز با فاصله زمانی شش ساعت) را دریافت می کردند. در گروه اول حیوانات تنها تحریکات کیندلینگ را دریافت می کردند، به حیوانات گروه دوم (60 دقیقه قبل از تحریک اول هر روز) روزانه سالین (1 ml/kg) ، و گروه سوم مینوسیکلین با غلظت 25 میلی گرم به ازای یک کیلوگرم وزن به صورت داخل صفاقی تزریق شد. مدت زمان امواج تخلیه متعاقب تجمعی (Cummulative Afterdischarge duration=ADD)، مدت زمان تشنج تجمعی (Cummulative Seizure=SD duration) و مراحل رفتاری تشنج ( Seizure Stage; SS) حیوانات این سه گروه پس از کیندلینگ با همدیگر مقایسه شدند. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از برنامه آماری Statistica (نسخه 5/5) صورت گرفت. از آزمون تجزیه و تحلیل واریانس از نوع Repeated measure و پس آزمون Tukey برای مقایسه درون گروهی و از آزمون –t زوجها برای نمایش اختلاف بین میانگین داده ها، استفاده گردید. 05/0< P به عنوان سطح معنی داری در نظر گرفته شد. یافته ها: در گروه سوم، تزریق 10 روزه مینوسایکلین (mg/kg 25) توانست ADD تجمعی[F(18, 216)=3.5, p<0.001]، و SD تجمعی [F(19, 228)=3.8, p<0.001] را نسبت به گروه کنترل (گروه دوم) به طور معنی داری کاهش داده و تعداد تحریکات لازم برای بروز مراحل سوم (05/0 P<) و پنجم (001/0 P<) تشنج را به طور معنی داری افزایش دهد. بحث و نتیجه گیری: نتایج بدست آمده از این تحقیق نشان داد مینوسایکلین مدت زمان لازم برای کیندلینگ آمیگدال را افزایش داده و دارای اثرات ضد تشنجی است . کلمات کلیدی: صرع، کیندلینگ، مینوسایکلین، موش صحرایی،.

کلمات کلیدی