سکونتگاههای روستایی به عنوان چشم انداز فرهنگی حاصل از تعامل بین انسان و محیط در طی فرآیندهای متاثر از عوامل و نیروهای بیرونی دچار تغییر و تحولاتی در بافت کالبدی – فضایی خود شده‌اند، که این امر موجب پدید آمدن مشکلات و نارساییهای فراوانی برای زیست و ادامة سکونت در این روستاها شده است دهیاری یک نهاد عمومی و غیر دولتی است که وظیفه مدیریت روستایی کشور را بر عهده دارد و در سه جنبه اجتماعی، اقتصادی و محیطی- کالبدی دارای وظایفی می باشد که از وظایف محیطی- کالبدی آن صدور پروانه برای ساختمان‌ها و همکاری با بنیاد مسکن در جهت تهیه طرح هادی و ارائه پیشنهادات لازم است. بافتهای روستایی حاوی اطلاعات مفیدی برای ارزیابی میزان تأثیرپذیری فرآیند شکل گیری توسعه طبیعی کالبد روستاها از عوامل مختلف محیطی-اقلیمی، اقتصادی و اجتماعی-فرهنگی هستندکه در بسیاری از روستاهای کشور نیز حضور و تداوم دارند. یکی از مهم ترین اهداف این پژوهش آن است که عملکرد دهیاران و نقش آن درتحول سکونتگاههای روستایی را مورد بررسی قرار دهد. روش تحقیق در این مطالعه به لحاظ هدف کاربردی و از نظر روش توصیفی- تحلیلی است، که برای گردآوری اطلاعات از روش‌های میدانی و اسنادی کمک گرفته شده و بر اساس آن با توجه به حجم جامعه آماری (1287 خانوار)، حجم نمونه خانوارهای مورد پرسشگری بر پایه‌ی فرمول کوکران برابر 238 خانوار بوده است. یافته‌های پژوهش نشان می‌دهد که دهیاران با همکاری در تهیه و اجرای طرح های هادی روستایی و جلب مشارکت های مردمی در زمینه اجرای هر چه بهتر این طرح‌ها، نقش بسزایی در تحولات مساکن روستاهای مورد مطالعه در اثر پیاده شدن طرح های هادی روستایی داشته اند. لذا واجب است با حمایت های مالی به لحاظ شغلی و آموزشی، دهیاران را به عنوان مدیران روستایی در انجام هرچه بهتر وظایفشان یاری رساند.

کلمات کلیدی