تعیین مراد و توجه به مصادیق تعبیر «الذین فی قلوبهم مرض» در کلام الهی، مسئله ای است که مفسران در صدد پاسخ گویی به آن برآمده اند. به نظر می رسد عدم نگاه جامع به موارد کاربرد این تعبیر و نادیده گرفتن تفاوت آن با عبارت «فی قلوبهم مرض»، باعث ارائه ی نظراتی متناقض و گاه تکلف گونه شده است. این پژوهش ضمن بیان این تفاوت، به تعیین مصادیق این تعبیر در کلام الهی پرداخته و آن را اشاره به جریانی خاص، هم ردیف مومنان، کافران، منافقان و اهل کتاب می داند. از نظر مصداق، این عبارت بر مومنان ضعیف الایمان دلالت دارد که در اثر بیماری دورن و عدم مداوای آن، به نفاق گراییده اند. سیر تنزل این افراد از ایمان تا کفر، از ضعف ایمان و ناتوانی بر فهم بعضی از گزاره های قرآنی شروع شده و در ادامه دوستی دنیا و ترس از دست دادن جان و مال، و در عین حال عدم ایمان قلبی به یاری الهی و تحقق وعده های او، آنان را هم صدا و هم راه با منافقان ساخته است. همین عوامل به سرپیچی از اوامر الهی انجامیده و اولا: موجب حبط اعمالشان و ثانیا: باعث کافر جان دادنشان شده است.

کلمات کلیدی