هدف پژوهش تعیین ویژگی های روان سنجی مقیاس چندبعدی اضطراب کودکان بود. روش: روش پژوهش توصیفی- پیمایشی بود. با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای چندمرحله‌ای از میان 92249 دانش آموز پایه سوم، چهارم و پنجم ابتدایی مدارس دولتی شهر مشهد در سال تحصیلی 90-89، تعداد 507 دانش آموز انتخاب شد. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه اطلاعات جمعیت-شناختی، مقیاس تجدیدنظرشده اضطراب آشکار کودکان رینولدز و ریچموند (1978)، مقیاس افسردگی کودکان کواکس (1977) و مقیاس چندبعدی اضطراب کودکان مارچ، پارکر، سالیوان، استالینگ و کانرز (1997) بود. یافته‌ها: تحلیل داده ها نشان داد اعتبار باز آزمایی و همسانی درونی کل مقیاس چندبعدی اضطراب کودکان به ترتیب 48/0 و 79/0است. همچنین همبستگی این مقیاس با مقیاس اضطراب آشکار و مقیاس افسردگی کودکان به ترتیب برابر با 38/0 و 02/0 بود که بیانگر روایی همگرا و واگری مقیاس مذکور است. نتایج تحلیل عاملی تأییدی نیز نشان داد که الگوی 4 عاملی مقیاس چندبعدی اضطراب کودکان در جامعه ایرانی برازش خوبی دارد. نتیجه-گیری: مقیاس چندبعدی اضطراب مشخصه‌های روان سنجی قابل قبولی در جامعه ایرانی دارد و یک ابزار غربالگری مفید جهت شناسایی کودکان مبتلا به اختلال‌های اضطرابی است.

کلمات کلیدی