شبکه های اجتماعی، بسیاری از مهم ترین جنبه های تجربه ی مهاجرتی مهاجرین را در بردارند. در این معنا مهاجرت می تواند به عنوان فرآیندی از ساختمان شبکه ای مفهوم بندی گردد که به آن وابسته است و به نوبه ی خود روابط اجتماعی موجود در آن فضا را استحکام می بخشد. پژوهش حاضر با توجّه به اهمیت وضعیت، آثار و پیامدهای زندگی اجتماعی مهاجرین افغان به عنوان گروه اقلیتی که با نسبت جمعیتی زیاد در ایران اسکان یافته اند و هم چنین فقدان تحقیقات و بررسی های کافی در این باره در صدد برآمده تا به بررسی ویژگی-های شبکه ی اجتماعی این مهاجرین بپردازد. این پژوهش سعی نموده تا با طرح تعاریف و مبانی نظری در رابطه با شبکه ی اجتماعی و استفاده از ویژگی های تفکیک شده ی شبکه در سه قالب ساختی، رابطه ای و کارکردی به شناسایی و تحلیل بهتر شبکه-های اجتماعی مهاجرین افغان با ترکیب دوستان، خویشاوندان، همکاران و همسایگان دست یابد. روش تحقیق حاضر از نوع پیمایش بوده که با استفاده از ابزار پرسشنامه انجام پذیرفته است. جامعه ی آماری تحقیق شامل خانوارهای مهاجرِ افغانِ ساکن در شهرک گلشهر مشهد بوده که با استفاده از روش نمونه گیری به طریق تصادفی ساده به تعداد 20 خانوار برآورد شده است. نتایج پژوهش بیانگر آن است که به لحاظ خصوصیات ساختاری بیشترین سهم از شبکه ی کل را خویشاوندان و کمترین نسبت را همکاران تشکیل می دهند. اکثر اعضای شبکه ی مهاجران اعم از شبکه های خویشاوندی، دوستی، همسایگی و همکاری دارای پایگاه اجتماعی – اقتصادی پایین و تعداد بسیار کمی از آن-ها از پایگاهی بالایی برخوردار می باشند. به لحاظ خصوصیات رابطه ای نیز، متغیّر مدّت آشنایی با شبکه ی کل حاکی از سابقه ی آشنایی طولانی مدت، بین فرد با اعضای شبکه ی کل داشته و زیادترین میزان صمیمیت عنوان شده مربوط به شبکه ی خویشاوندی و کمترین آن مربوط به شبکه ی همسایگی بوده است. به لحاظ خصوصیت کارکردی شبکه نیز، هر دو متغیّر حمایت عاطفی و مالی بیانگر نقش و اهمیت فراوان شبکه ی خویشاوندی برای مهاجران پاسخگویان می باشد.

کلمات کلیدی