ه منظور مطالعه تأثیر سختی آب بر کارایی علف‌کش‌ سینوسولفورون، آزمایشی در شرایط کنترل شده به صورت فاکتوریل در قالب طرح آماری کاملأ تصادفی در سه تکرار در سال 1388 در دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد انجام شد. عوامل مورد بررسی در این آزمایش، شامل مقادیر مختلف کاربرد علف‌کش سینوسولفورون در 6 سطح (0، 200، 250، 300، 350 و 400 گرم ماده موثره در هکتار )، غلظت کربنات کلسیم در آب به عنوان شاخصی از سختی آب در 6 سطح (0،100، 300، 600، 1000 و 1500 قسمت در میلیون) و علف های هرز در 2 سطح (تاج خروس ریشه قرمز و سلمه تره) بودند. سمپاشی در مرحله 6 تا 8 برگی انجام شد. دو هفته پس از سمپاشی، بقاء و زیست توده اندام‌های هوایی علف‌های‌هرز اندازه‌گیری شدند. برای تحلیل نتایج آزمایش پس از تجزیه واریانس داده‌های حاصل جهت ارزیابی پاسخ علف‌های هرز مذکور به تیمارهای آزمایش از برازش ماده خشک تولید شده به معادله های3 و 4 پارامتری سیگموئیدی استفاده و مقدار علف‌کش لازم برای 50 درصد بازدارندگی رشد علف‌های هرز مذکور در سطوح مختلف سختی آب تعیین شدند. بر اساس نتایج آزمایش، مقدار کاربرد علف‌کش و درجه سختی آب تأثیر معنی داری (0.01≥P) بر رشد و بقای هر دو علف‌هرز داشتند، بطوریکه با افزایش مقدار کاربرد علف‌کش، بقا و رشد هر دو علف هرز در کاربرد سینوسولفورون با آب خالص کاهش معنی‌داری (0.01≥P) یافت و افزایش سختی آب اگرچه تأثیری بر کارایی علف‌کش سینوسولفورون در کنترل تاج خروس نداشت، اما موجب کاهش معنی داری در کنترل سلمه‎تره شد. بیشترین و کمترین زیست توده تولید شده در هر دو غلظت بترتیب در1500 و صفر قسمت در میلیون کربنات کلسیم مشاهده شد. بر اساس نتایج آزمایش سلمه تره و تاج خروس در پاسخ به افزایش مقدار کاربرد علف‌کش پاسخ مشابهی داشتند. اما با افزایش درجه سختی آب (غلظت کربنات کلسیم ) تحمل سلمه‌تره به سینوسولفورون بیشتر از تاج خروس بود. نتایج نشان دادند که افزایش درجه سختی آب شاخص ED50 را در هر دو علف هرز تغییر داد. به ترتیب بیشترین (5/1485، 75/917) و کمترین (6/989، 8/786) مقدار ED50 سینوسولفورون در سلمه تره و تاج خروس در سطوح 1500 و صفر قسمت در میلیون کربنات کلسیم حاصل شد.

کلمات کلیدی