شناسایی و تهیه نقشه پهنه بندی مناطق آسیب‌پذیر آبخوان، یعنی مناطقی که امکان نفوذ و پخش آلاینده ها از سطح زمین به سیستم آب زیرزمینی وجود دارد، یک ابزار مدیریتی مناسب برای جلوگیری از آلودگی‌ منابع آب زیرزمینی می باشد. روشهای مختلفی برای ارزیابی آسیب‌پذیری آبخوان وجود دارد که به طور کلی به سه گروه اصلی یعنی روش های آماری، روش های ریاضی و روش های شاخص هم پوشانی تقسیم بندی می شوند. در این مقاله، جهت تهیه نقشه پهنه بندی پتانسیل آسیب پذیری آبخوان دشت بروجن-فرادنبه، از توابع مرکزی استان چهارمحال و بختیاری، روش دراستیک (DRASTIC)، یکی از کاربردی ترین روشهای همپوشانی، بکار گرفته شده است. نقشه پهنه بندی آسیب پذیری آبخوان دشت، حاصل از تلفیق نقشه های رستری هفت گانه پارامترهای مدل دراستیک (عمق آب زیرزمینی، تغذیه، محیط آبخوان، نوع خاک، توپوگرافی، اثر منطقه غیر اشباع و هدایت هیدرولیکی) در محیط GIS، نشان می دهد که شاخص دراستیک بین 98 تا 159 متغیر بوده و بترتیب در حدود 66، 16 و 18درصد از سطح منطقه دارای آسیب پذیری متوسط، زیاد و کم می باشد. علاوه بر آن، صحت سنجی مدل با غلظت نیترات، نشان می دهد که همبستگی شدیدی بین مناطق آسیب پذیر دشت با مناطق با غلظت بالای نیترات در دشت وجود دارد.

کلمات کلیدی