به منظور ارزیابی نسبت های مختلف کشت مخلوط کشت مخلوط افزایشی لوبیا و شبدر و تاثیر آن بر کنترل علف های هرز لوبیا، پژوهشی در سال زراعی ۸۹ ۱۳۸۸ در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه زنجان انجام شد. آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با دو عامل و سه تکرار به اجرا در آمد. فاکتورهای آزمایش شامل نسبت اختلاط کشت مخلوط افزایشی شبدر برسیم و لوبیا قرمز رقم اختر (تیپ رشدی ایستاده) در شش سطح شامل ۲۰،۴۰،۶۰،۸۰ درصد تراکم بهینه شبدر بعلاوه ۱۰۰ درصد تراکم بهینه لوبیا به همراه تک کشتی لوبیا و شبدر در تراکم بهینه و تداخل علف های هرز در دو سطح کنترل و عدم کنترل علف های هرز بود. صفات مورد مطالعه در طول فصل رشد شامل ارتفاع بوته، سطح برگ ، وزن خشک لوبیا و شبدر، فراوانی، تراکم و وزن خشک گونه های علف های هرز به تفکیک بود و در انتهای فصل رشد عملکرد و اجزای عملکرد لوبیا و صفات مربوط به جامعه علفهای هرز مورد اندازه گیری قرار گرفت. نتایج آزمایش نشان داد عملکرد دانه لوبیا در تمام تیمارهای کشت مخلوط نسبت به کشت خالص لوبیا در شرایط عدم کنترل علف های هرز بیشتر بود و بیشترین عملکرد دانه در شرایط عدم کنترل علف های هرز از کشت مخلوط ۱۰۰ % لوبیا + ۴۰ % شبدر بدست آمد. بیشترین عملکرد علوفه شبدر در شرایط کنترل و عدم کنترل علف های هرز در کشت خالص مشاهده شد. بیشترین درصد کاهش زیست توده کل علف های هرز در کشت مخلوط ۱۰۰ % لوبیا + ۸۰ % شبدر و کمترین درصد آن از کشت مخلوط ۱۰۰ % لوبیا ۲۰ % شبدر به دست آمد. مناسبترین تیمار جهت کنترل علف های هرز، کشت مخلوط ۱۰۰ % لوبیا + ۸۰ % شبدر شناخته شد و کشت مخلوط ۱۰۰ % لوبیا + ۴۰ % شبدر + مناسبترین تیمار برای تولید دانه لوبیا (تولید اقتصادی) شناخته شد.

کلمات کلیدی