چکیده: آزمایش گلدانی در شرایط گلخانه بمنظور بررسی عکس العمل عملکرد و کیفیت ریشه دو واریته چغندر قند آبیاری شده با آب شور (آب تصفیه شده شهری برای شاهد، و آب شور 50، 150، 250 و 350 میلی مول مخلوط نمکهای کلرور سدیم و کلرور کلسیم به نسبت مولی 5 به 1) انجام شد. با افزایش شوری عملکرد ریشه کاهش یافت. سطح شوری 50 میلی مول عملکرد ریشه واریته های مادیسون و P29 را بترتیب 25% و 1/36% نسبت به شاهد کاهش داد درحالیکه کاهش عملکرد ریشه این دو واریته نسبت به شاهد در سطح شوری 350 میلی مول به ترتیب 7/95 و 1/89 % بود. در سطوح شوری بالا (250 و 350 میلی مول) واریته P29 بطور معنی داری عملکرد زیادتری نسبت به مادیسون داشت. افزایش شوری تا سطح 150 میلی مول میزان ساکاروز (میانگین واریته ها) را افزایش داد ولی افزایش بیشتر شوری مقدار ساکاروز ریشه مادیسون را کاهش داد. تنش شوری بطور معنی داری میزان یون سدیم و آلفا آمینو-نیتروژن را افزایش داد اما میزان پتاسیم با افزایش شوری کاهش یافت. تنش شوری همچنین میزان قندهای نامطلوب ریشه از قبیل رافینوز، گلوکز، فروکتوز را افزایش داد. اگر چه ناخالصی های ریشه با افزایش شوری افزایش یافت ولی مقدار قند سفید قابل استخراج با افزایش شوری تا سطح 150 میلی مول به دلیل افزایش مقدار ساکاروز افزایش یافت. شوری بیشتر از 150 میلی مول، مقدار قند قابل استحصال را به دلیل تاثیر منفی شوری بر مقدار ساکاروز و همچنین افزایش ناخالصی ریشه کاهش می‎داد. میزان قند قابل استحصال از واریته P29 در غلظت های شوری بالا نسبت به واریته مادیسون بیشتر بود.

Keywords