توالی های کربناته ژوراسیک فوقانی (آکسفوردین-کیمریجین) در شمال شرق ایران (سازند لار) از سنگ آهک های متوسط تا ضخیم لایه با دانه های متنوع اسکلتی (دوکفه ای، فرامنیفر، جلبک، مرجان، اکینودرم، براکیوپود و رادیولر) و غیر اسکلتی (پلوئید، اائید، اینتراکلست و آنکوئید) تشکیل شده اند. آنالیز رخساره ای این نهشته ها، محیط های کم انرژی تا پر انرژی شامل پهنه جزر و مدی، لاگون، سد و دریای باز را نشان می دهد. توزیع جانبی رخساره ها و عدم وجود تغییرات مشخص و ناگهانی عمق نشان دهنده یک پلاتفرم کربناته از نوع رمپ هموکلینال است. در این برش ها چهار سکانس رسوبی رده سوم شناسایی شده است که شامل دسته است. دسته رخساره های پیشروی یک (HST) و دسته رخساره های تراز بالا (TST) رخساره های پیشروی روند عمیق شونده به سمت بالا از رخساره های محیط دریایی کم عمق (پهنه جزرومدی و لاگون) به سمت رخساره های عمیق تر (سد و دریای باز) را نشان می دهند. دسته رخساره های تراز بالای آب دریا بصورت یک روند کم عمق شونده به سمت بالا از رخساره های دریایی نسبتاً عمیق به رخساره های محیط های کم عمق تر است. مرز بین سکانس های رسوبی شناسایی شده بدلیل عدم وجود شواهد خروج از آب، مرز سکانسی نوع دوم در نظر گرفته شده است. مرز بالایی سکانس ها بدلیل وجود شواهد فرسایشی بین سنگ آهک های (SB2) ژوراسیک فوقانی و رسوبات آواری قرمز رنگ کرتاسه زیرین (ماسه سنگ و کنگلومرا)، مرز سکانس نوع اول است.

کلمات کلیدی