گیاه دارویی بادرنجبویه با نام علمی Melissa officinalis از خانواده نعنائیان می باشد. این گیاه در درمان بیماری های اعصاب، قلب و معده کاربرد دارد. اثرات ضد ویروسی ان طی مطالعات زیادی به اثبات رسیده است. همچنین گزارشاتی از اثرات ضد باکتریایی و ضد قارچی آن هم وجود دارد. در مطالعه حاضر اثر بازدارندگی غلظت های مختلف عصاره بادرنجبویه روی قارچ بیماریزای گیاهی Fusarium oxysporum f.sp. watermelon بررسی شده است. این مطالعه در قالب طرح فاکتوریل 3 در 4 بر پایه طرح کاملا تصادفی با دو فاکتور روش جایگذاری با سه سطح داخل محیط کشت، پخش روی سطح محیط کشت و استفاده درون چاهک و غلظت عصاره بادرنجبویه شامل چهار سطح صفر، 10، 30 و50 میلی گرم بر لیتر با سه تکرار انجام شد. قارچ Fusarium oxysporum f.sp. watermelon از قسمت نوک هیف کشت دو روزه استفاده شد. پس از کشت قارچ پتری دیش ها در شرایط 25 درجه سانتیگراد به مدت تا زمان پر شدن پتری دیش های شاهد نگهداری شده و هر روز قطر کلنی قارچ اندازه گیری و ثبت گردید. . نتایج آنالیز واریانس اختلاف معنی داری را بین روش های جایگذاری نشان نداد. ولی غلظت های مختلف عصاره گیاهی با اطمینان 99 درصد اختلاف معنی داری نشان دادند. غلظت 50 میلی گرم بر لیتر عصاره گیاهی بیشترین اثر ممانعت کنندگی از رشد قارچ را نشان داد بطوریکه در این تیمار رشد کلنی قارچ به کمتر از نصف آن در شاهد کاهش یافت. امید است با توجه به اثرات بازدارندگی عصاره بادرنجبویه در مقابل رشد قارچ بیماریزا بتوان با تحقیقات بیشتر در آینده از آن در تولید قارچ کشهای با منشا گیاهی استفاده نمود.

کلمات کلیدی