گیاه درختچه ای حنا با نام علمی Lawsonia inermis یکی از گیاهان دارویی است که از دیر باز شناخته شده و برای درمان بعضی از بیماری های پوستی از جمله اگزما و جرب توصیه می شود. این گیاه همچنین دارای خاصیت ضد باکتریایی و ضد قارچی می باشد که این اثر را به وجود ماده ای به نام لاوسون در آن نسبت می دهند. قسمت مورد استفاده آن برگ درختچه می باشد. در مطالعه حاضر اثر بازدارندگی احتمالی غلظت های مختلف عصاره حنا روی قارچ بیماریزای گیاهی Fusarium solani بررسی شده است. در این مطالعه آزمایشات فاکتوریل 3 در 4 بر پایه طرح کاملا تصادفی با دو فاکتور روش جایگذاری با سه سطح داخل محیط کشت، پخش روی سطح محیط کشت و استفاده درون چاهک و غلظت عصاره حنا شامل چهار سطح صفر، 10، 30 و50 میلی گرم بر لیتر با سه تکرار انجام شد. قارچ Fusarium solani از قسمت نوک هیف کشت دو روزه استفاده شد. پس از کشت قارچ پتری دیش ها در شرایط 25 درجه سانتیگراد به مدت تا زمان پر شدن پتری دیش های شاهد نگهداری شده و هر روز قطر کلنی قارچ اندازه گیری و ثبت گردید. نتایج آنالیز واریانس نشان داد که هم بین روش های جایگذاری و همچنین غلظت های عصاره اختلاف معنی داری وجود دارد. در روش جایگذاری داخل محیط و غلظت عصاره 50 میلی گرم بر لیتر بیشترین بازدارندگی از رشد قارچ مشاهده گردید. امید است با توجه به اثرات بازدارندگی عصاره حنا با تحقیقات بیشتر بتوان از عصاره این گونه گیاهان در تولید قارچ کش های با منشا گیاهی به جای قارچ کش های با منشا شیمیایی استفاده کرد.

کلمات کلیدی