این مقاله به بررسی آزمایشگاهی اثر سوخت تولیدی حاصل از مخلوط کردن یک نوع بیودیزل و گازوئیل در کسر حجمی‌های مختلف، بر عملکرد و انتشار آلاینده‌ها در یک موتور دیزل اشتعال تراکمی پرداخته ‌است. در این مطالعه متیل استر روغن پسماند (بیودیزل) طی دو مرحله فرایند کاتالیز شده با اسید و باز از روغن های خوراکی پسماند تولید شده و در کسر حجمی‌های مختلف (%0، %20،% 35، %50، %100) با سوخت گازوئیل مخلوط گردیده است. نتایج آزمون موتوری نشان می دهد استفاده از مخلوط‌های بیودیزل و گازوئیل باعث بهبود عملکرد موتور می‌شود، به گونه‌ای که در بارهای مختلف اعمالی به موتور، مخلوط %20 بیودیزل بیشترین مقدار توان و کمترین مصرف ویژه سوخت نسبت به گازوئیل را به خود اختصاص داد که در مقایسه با سایر مخلوط ها، به لحاظ اقتصادی دارای اهمیت است. دمای گازهای خروجی از محفظه احتراق با افزایش بیودیزل تا مخلوط% 35 افزایش و سپس با افزایش بیشتر کسر حجمی بیودیزل، به دلیل احتراق آرام تر بیودیزل کاهش می یابد. نتایج آنالیز گازهای خروجی از محفظه احتراق نشان می دهد انتشار آلاینده های حاصل از ترکیب بیودیزل و گازوئیل در کسر حجمی های مختلف نسبت به گازوئیل خالص پایین تر است. درصد اکسیژن خروجی از اگزوز با افزایش درصد بیودیزل در مخلوط افزایش می یابد. همچنین کاهش بو و دود در نسبت های بالای بیودیزل قابل توجه است. بنابراین با توجه به نتایج، استفاده از درصدهای پایین بیودیزل در گازوئیل بدون تاثیر منفی بر توان موتور و آلاینده ها حائز اهمیت است.

کلمات کلیدی