استئوپروز شایع ترین بیماری متابولیک استخوان می باشد و در قرن اخیر با بالا رفتن سن جوامع و درصد افراد سالمند شیوع بالاتری یافته است. از عوارض مهم استئوپروز شکستگی‎های پاتولوژیک استخوان‎ها می باشد. مطالعات اپیدمیولوژیک نشان می دهد جوامعی که از فیتواستروژن ها در رژیم غذایی خودشان بیشتر استفاده می‎کنند، از ریسک پایین تری نسبت به شکستگی های ناشی از استئوپروز برخوردار هستند. روغن دانه انار حاوی 17-آلفا-استرادیول می باشد که یکی از فیتواسترول های طبیعی می باشد. هدف از این مطالعه ارزیابی اثر روغن دانه انار بر روی تراکم استخوان درشت نی در رت های اواریکتومی شده به عنوان مدل استئوپروز تجربی می باشد. در این مطالعه از تعداد 30 سر رت ماده 4 ماهه نژاد ویستار استفاده شد. رت ها به طور تصادفی به 4 گروه تقسیم شدند: گروه اواریکتومی شده (OVX)، گروه اواریکتومی شده به همراه روغن دانه انار (OVX+PSO)، گروه کنترل مثبت به همراه روغن دانه انار (Sham+PSO) و گروه کنترل منفی (Sham). به دو گروه OVX+PSO و Sham+PSO روزانه 1/0 میلی لیتر روغن دانه انار و به دو گروه دیگر به همان میزان روغن پارافین به صورت گاواژ خورانده شد. در پایان مدت 56 روزه مطالعه، پس از مرگ با ترحم، حیوانات مورد کالبدگشایی قرار گرفتند و پس از جدا کردن بافت نرم اطراف استخوان های درشت نی، تراکم سنجی با رادیولوژی به کمک گوه پله‎ای آلومینیومی بر روی استخوان‎های درشت نی انجام گرفت. نتایج مطالعه حاضر اختلاف معناداری بین تراکم استخوان درشت نی در گروه اواریکتومی شده (OVX) با سایر گروه ها نشان داد. ارزیابی نتایج این تحقیق نشان می دهد که روغن دانه انار قادر به جلوگیری از بروز استئوپروز در طی مدت 56 روزه در رت ها می باشد.

کلمات کلیدی