سرب یکی از پرکاربردترین عناصر مورد استفاده در صنعت و از مهم ترین آلوده کننده های محیط زیست می باشد اما هیچ فعالیت حیاتی در بدن موجودات زنده بر عهده ندارد. اثرات تماس مزمن با سرب عبارت است از عقب ماندگی شناختی و رفتاری، افزایش فشار خون و نقص در عملکرد کلیوی. از دیگر اثرات سرب می توان به اختلال در رشد و اثرات اسکلتی اشاره نمود. علی رغم اهمیت سمیت اسکلتی سرب مطالعه ای روی اثر سرب بر تراکم استخوان با تکنیک Quantitative Computed Tomography در رت وجود ندارد. هدف این تحقیق ارزیابی اثر سرب بر تراکم استخوان در رت بود. در این مطالعه اثر تماس مزمن با سرب با دو دوز 500 و 1000 قسمت در میلیون در آب آشامیدنی بر روی تراکم بدنه مهره های اول تا ششم کمری رت، بررسی گردید. در این راستا تعداد 24 سر رت نر تازه از شیر گرفته شده نژاد ویستار تهیه و به صورت تصادفی به سه گروه تقسیم شدند. دو گروه سرب را با دوزهای مذکور به مدت 4 ماه دریافت می نمودند. گروه سوم به عنوان شاهد در نظر گرفته شد. در انتهای ماه چهارم اسکن سی تی توسط دستگاه سی تی 16 اسلایس، در حالت بیهوشی عمومی و حالت گماری شکمی-پشتی از رت ها اخذ شد. میانگین عدد سی تی با واحد هانسفیلد برای بدنه مهره های کمری در مقاطع 625/0 میلیمتری در هر رت محاسبه شد و مورد آنالیز آماری قرار گرفت. در تمامی متغیرهای ارزیابی شده در سی تی اسکن، اختلاف معنی داری میان گروه های دریافت کننده سرب و گروه کنترل وجود نداشت. نتایج این مطالعه نشان داد که تماس مزمن با سرب با دوزهای مشخص شده اثری بر تراکم استخوان بدنه مهره های کمری رت در طی دوره مطالعه نداشت.

کلمات کلیدی