عنوان : ( بررسی استعاره مفهومی نور در دیوان شمس )
نویسندگان: مینا بهنام ,
دانلود فایل برای اعضای دانشگاهبر اساس تصمیم نویسنده مقاله دسترسی به متن کامل برای اعضای غیر دانشگاه ممکن نیست
چکیده
چکیده: در این مقاله با استفاده از نظریة شناختی استعارة معاصر، کارکردهای استعارة نور و خوشه های تصویری مرتبط بدان یعنی خورشید، آفتاب، شمع، چراغ و... در غزل های مولوی تبیین می شود. از رهگذر بررسی نور در دیوان شمس در می یابیم که شناخت و معرفت مقوله ای بصری است و به عنوان انگارة استعاری اولیه در ژرف ساخت این اثر نمودار می شود؛ مولوی با توجه به این انگاره و انگارة ثانوی«جهان غیب، نور است»، نور را به مثابة خدا، انسان کامل، مکان، خوراک و شراب، وجود،هدایت و امید و نیز وسیله ای برای تبیین مقولة فنا و بقا بر شمرده است. این انگاره های استعاری بستری مناسب برای تحلیل و تبیین مقولات انتزاعی مورد نظر مولوی محسوب می شود و انسجام درون متنی غزل ها را در پرتو ایده ای واحد و انگاره ای نخستین به تصویر می کشد.
کلمات کلیدی
مولوی • نور • استعاره مفهومی • انگاره • کلان استعاره
@article{paperid:1030682,
author = {بهنام, مینا},
title = {بررسی استعاره مفهومی نور در دیوان شمس},
journal = {نقد ادبی},
year = {2010},
volume = {3},
number = {10},
month = {July},
issn = {2008-0360},
pages = {91--114},
numpages = {23},
keywords = {مولوی • نور • استعاره مفهومی • انگاره • کلان استعاره},
}
%0 Journal Article
%T بررسی استعاره مفهومی نور در دیوان شمس
%A بهنام, مینا
%J نقد ادبی
%@ 2008-0360
%D 2010
