امروزه استفاده از سلول های بنیادی خود بیمار، به عنوان یک استراتژی درمانی نوین در پزشکی ترمیمی، مطرح است. نشان داده شده است که سلول های بنیادی مزانشیمی با دارا بودن خصوصیات بنیادینگی، می توانند در ترمیم بافت، با اهداف کلینیکی و پری کلینیکی مورد استفاده قرار گیرند. کموکاین SDF 1 و رسپتور آن، CXCR4 ، نقش مهمی در مهاجرت، حیات و تکوین چندین نوع سلولی از جمله سلول های بنیادی مزانشیمی بازی می کنند. از این رو می توان با افزایش دادن رسپتور CXCR4 در سطح سلول های بنیادی مزانشیمی، باعث افزایش مهاجرت این سلول ها به بافت صدمه دیده )که SDF 1 ترشح می کنند( به هدف ترمیم بافت، شد. HIF 1a یک فاکتور رونویسی است که بیان چندین ژن از جمله CXCR4 را تنظیم می کند. القا کننده ی شیمیایی ,Valproic acid (VPA) در شرایط اکسیژنی نرمال، باعث القای HIF 1a می شود. Valproic acid (VPA) یک مهار کننده ی هیستون داستیلاز است که با افزایش دادن بیان ژن HIF 1a ، باعث فعال شدن ژن های هدف این پروتئین، که در ترمیم ایسکمی هم نقش دارند، از جمله CXCR4 می شود. در این مطالعه ، بعد از 43 ساعت تیمار سلول های بنیادی مزانشیمی مشتق از بافت چربی انسانی با Valproic acid ، بیان ژن CXCR4 ، به وسیله Real time PCR و Reverse Transcription PCR نیمه کمی، در مقایسه با سلول های تیمار نشده، مورد بررسی قرار گرفت. بررسی نتایج نشان داد که Valproic acid باعث افزایش بیان رسپتور CXCR4 در سلول های بنیادی مزانشیمی مشتق از بافت چربی انسانی می شود.

کلمات کلیدی