مقدمه: مطالعه حاضر با هدف مقایسه اثربخشی گروه درمانی وجودی و واقعیت درمانی گروهی بر حل مشکل تصویر تن زنانی که تحت عمل ماستکتومی قرار گرفته بودند، انجام شد. روش کار: این مطالعه نیمه آزمایشی در سال 1389 و 1390 بر روی 24 زن ساکن مشهد که تحت عمل ماستکتومی قرار گرفته و دوره شیمی درمانی و پرتو درمانی آن ها به پایان رسیده بود، انجام شد. این افراد با روش نمونه گیری داوطلبانه از بین مراجعه کنندگان به مرکز درمانی رضا، بیمارستان امید و بیمارستان امام رضا مشهد (ع) انتخاب و وارد مطالعه شدند. افراد به شیوه تصادفی در دو گروه آزمایش و یک گروه کنترل قرار گرفتند. افراد گروه های آزمایش، درمان وجودی و واقعیت درمانی را دریافت کرده و گروه کنترل مداخله ای دریافت نکردند. ابزار سنجش در این مطالعه پرسشنامه روابط چند بعدی خود - بدن بود که شامل شش خرده مقیاس ارزشیابی قیافه، جهت گیری قیافه، ارزشیابی تناسب اندام، جهت گیری تناسب اندام، وزن ذهنی و رضایت بدنی بود. داده ها پس از گردآوری با استفاده از نرم افزار نسخه 16 ) و روش تحلیل کواریانس یک متغیری و چند متغیری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. میزان ) SPSS آماری 0 معنی دار در نظر گرفته شد. / کمتر از 05 p یافته ها: در این مطالعه از بین 6 خرده مقیاس مورد مطالعه، دو گروه آزمایش تنها در خرده مقیاس جهت گیری قیافه ارزشیابی تناسب اندام ،(p=0/ و در 5 مقیاس ارزشیابی قیافه ( 423 (p=0/ با یکدیگر تفاوت معناداری داشتند ( 039 تفاوت (p=0/ و رضایت بدنی ( 053 (p=0/ وزن ذهنی ( 055 ،(p=0/ جهت گیری تناسب اندام ( 116 ،(p=0/369) معناداری را نشان ندادند. با این وجود، میانگین نمره کل آزمون گروه وجودی به صورت معناداری از میانگین گروه بالاتر بود. (p=0/ واقعیت درمانی ( 004 نتیجه گیری: گروه درمانی وجودی منجر به حل مؤثر مشکل تصویر تن زنان ماستکتومی شده گردید، اما واقعیت درمانی گروهی در این زمینه تأثیر معناداری نداشت.

کلمات کلیدی