به دلیل محدودیت قدرت ادراک انسان از جهان خارج و نیز محدودیت قدرت استدلال جامع و عمیق، وی با عدم قطعیت و عدم حتمیت مواجه است: عدم حتمیت در رابطه با کفایت اطلاعات و عدم قطعیت در رابطه با جامعیت استنتاجات خود. روش های تصمیم گیری چند معیاره از جمله روش هایی در جهت افزایش اطمینان و کاهش عدم قطعیت ناشی از قضاوت های تصمیم گیرنده و جامعیت اطلاعات است. یکی از شاخص های محاسبه شده در ماتریس تصمیم در شرایط عدم اطمینان، شاخص حداقل پشیمانی است. هدف از این مطالعه شناخت گزینه هایی با حداقل پشیمانی در انتخاب اعضای هیئت علمی می باشد. به عبارت دیگر با اهمیت دادن به این گزینه ها یا شاخص های انتخابی با کم ترین ریسک در جذب هیئت علمی مواجه خواهیم بود. لذا بدین منظور، در قالب یک مطالعه موردی در دانشگاه اصفهان، گزینه های اصلی در گزینش علمی اعضای هیئت علمی دانشگاه ملاک ارزیابی و بررسی قرار گرفت. در انتخاب گزینه های حداقل پشیمانی، 9 شاخص (گزینه) کلیدی در سه گروه آموزشی، پژوهشی و اجتماعی مورد مطالعه قرار گرفت. امتیازدهی و رتبه بندی گزینه ها با استفاده از الگوریتم الکترا (ELECTRE) انجام شد. نتایج تحلیل بیانگر این مطلب بود که گزینه های اخلاق آموزشی، سوابق تحصیلی (اعم از دانشگاه فارغ التحصیلی، دانش آموخته رتبه برتر) و توانایی تدریس، شاخص هایی هستند که حداقل پشیمانی از مدنظر قرار دادن آن ها در گزینش علمی افراد بدست می آید. به عبارتی انتخاب این شاخص‌ها با اطمینان بالایی در مدیریت ریسک برخوردار است و تصمیم‌گیرندگان تاسف کم‌تری نسبت به انتخاب این شاخص‌ها به عنوان شاخص‌های اثرگذار خواهند خورد.

کلمات کلیدی