مقدمه: ارتقاء سطح فرهنگ ایمنی و ترافیک و تقویت انضباط اجتماعی در بین کودکان مستلزم بررسی آگاهی و دانش فعلی آنها از قواعد رفتاری در موقعیت ترافیکی است. از طرف دیگر، پژوهش ها نشان می دهند که توانایی درک خطرات ترافیکی کودکان رشدنایافته است. درک خطر قضاوت ذهنی در مورد ویژگی ها و شدت یک خطر است. همچنین، پیروی از قوانین در حیطه ترافیک مستلزم برخورداری از توانائی درک خطر است. هدف تحقیق حاضر بررسی ارتباط بین توانایی درک خطرات ترافیکی، برآورد شدت خطر، آگاهی از قوانین ترافیکی، رعایت قوانین و درونی سازی آن در کودکان پیش دبستانی است. روش کار: به 100 کودک پیش دبستانی، شامل ؟ دختر و ؟ پسر، 13 تصویر از موقعیتهای خطرناک و ایمن خیابانی نشان داده شد. در هریک از تصاویر سوالاتی جهت ارزیابی توانایی \\\\\\\"درک خطر\\\\\\\"، \\\\\\\"برآورد شدت خطر\\\\\\\"، \\\\\\\"آگاهی از قوانین\\\\\\\"، \\\\\\\"رعایت قوانین\\\\\\\" و \\\\\\\"درونی سازی قوانین\\\\\\\" پرسیده شد. مصاحبه به صورت انفرادی بود. از آزمون آماری همبستگی پیرسون برای تحلیل داده ها استفاده شد. نتایج: نتایج تحلیل نشان داد درک خطر با میزان برآورد کردن شدت خطر، رعایت قوانین، آگاهی از قوانین و درونی سازی رابطه دارد. همچنین میزان برآورد کردن خطر با رعایت قوانین و آگاهی از قوانین رابطه دارد. رعایت قوانین با آگاهی از قوانین رابطه دارد. بحث و نتیجه گیری: کودکان پیش دبستانی که درک خطر بالاتری دارند، آگاهی و پیروی آنها از قوانین ترافیکی بیشتر است. این کودکان درونی-سازی بیشتری از قوانین دارند و میزان خطر را بیشتر برآورد می کنند. کودکانی که شدت خطر را بیشتر برآورد می کنند آگاهی بیشتری از قوانین دارند و بیشتر رعایت می نمایند. هرچه آگاهی از قوانین بیشتر باشد، پیروی از قوانین بیشتر است. توانایی درک خطر پایین تر ریسک حوادث خیابانی را در کودکان افزایش می دهد. از آنجاییکه، آگاهی از قوانین، درونی سازی و پیروی از قوانین بر درک خطر موثرند بنابراین تهیه برنامه های آموزشی جهت آگاه سازی کودکان از قوانین ترافیکی و افزایش درک آنها از خطرات ترافیکی ضروری به نظر می رسد.

کلمات کلیدی