در این تحقیق ۱۶۱۱ راننده ار طریق پرسشنامه مورد بررسی قرار گرفتن د. هدف ا ز این تحقیق سنجش ویژگ یهای رانندگان بر ایمنی از دیدگاه عامل انسان است. در این راستا رانندگان بر اساس معیارهای جمعیت ی و شخصیتی (سن، جنسیت، سطح تحصیلات و نوع شخصیت) که تأثیرگذار بر عوامل ایمنی (رفتارهای رانندگی، نرخ تصادفات و جرائم) میباشد، طبقهبندی شدند. بر اساس معیارهای حاصله ۳۶ گروه از رانندگان بهدست آمد. به منظور طبقهبندی رانندگان در خوشههای همگن و معنیدار با توجه به رفتارهای رانندگی (لغزشها ۱، اشتباهات ۲ و تخلفات ۳ ) و نرخ تصادف و جریمه، تحلیل خوشهبندی و آزمون معنیداری من ویتنی روی دادهها انجام شد. در ادامه برای بررسی صحت شاخص معرفی شده خطرآفرینی راننده ۱۵۸ راننده دیگر بررسی شد که نتایج تحلیل نشا ندهنده اعتبار شاخ ص م یباش د. تجزیه و تحلیل اطلاعات منجر به معرفی یک شاخص ۴ سطحی ایمنی راننده بر مبنای مقادیر تخلفات، نرخ تصادف و جریم هه ا در گردید. همچنین هیچ رابطه معنیداری بین گروههای حاصل با توجه به لغزشها و خطاها « خطرناک » تا « ایمن » محدوده یافت نشد و به عنوان یک نتیجه مهم میتوان گفت گروههای با تحصیلات کم بهخصوص جوانان بهطور قابل توجهی سطح خطرآفرینی بالایی دارند. این شاخص میتواند به عنوان یک ابزار مهم در بررسی پتانسیل خطر رانندگان و برنامه ریزی و مدیریت ایمنی مورد استفاده قرار گیرد.

کلمات کلیدی