عنوان : ( بایستگی پدیداری قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران در دیدگاه امام خمینی )
نویسندگان: محسن خلیلی ,چکیده
پیروزى انقلاب اسلامى ایران در 22 بهمن1357 نیاز جامعه انقلابى را به تجدید میثاقى نوین آشکار ساخت. این پیمان تازه که قانون اساسى جمهورى اسلامى ایران نام گرفت، از پیشینهاى بهره مىبرد که بخش عمدهاى از آن در شیوه عمل و اندیشه امام خمینى(س) نهفته است. به نظر مىرسد انقلابها همواره مدعیان نظم نوینى هستند که جامعه را از سامان پیشین متمایز مىگردانند. اما صرف ادعا بیانگر تفاوت نیست و آنچه که ظهور سامان یافتهترى دارد عبارت است از متن مکتوب و مدونى که آن را قانون اساسى نام نهادهاند. انقلابها با تدوین یک متن مکتوب نوین مىتوانند ادعاى نظم برترى را به ظهور برسانند و به آن وجهه اثباتى ببخشند. انقلاب اسلامى ایران نیز بر نظم قبلى شورید و مدعى نظم برتر و نوینترى شد که شکل ملموس و مکتوب آن در قالب قانون اساسى جمهورى اسلامى ایران نمایان گشت. در این مقاله دو روایت از نحوه تدوین قانون اساسى به همدیگر آمیخته شده است:
کلمات کلیدی
, امام خمینی, قانون اساسی@article{paperid:1031529,
author = {خلیلی, محسن},
title = {بایستگی پدیداری قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران در دیدگاه امام خمینی},
journal = {متین},
year = {1999},
volume = {1},
number = {1},
month = {March},
issn = {2423-6462},
pages = {225--266},
numpages = {41},
keywords = {امام خمینی، قانون اساسی},
}
%0 Journal Article
%T بایستگی پدیداری قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران در دیدگاه امام خمینی
%A خلیلی, محسن
%J متین
%@ 2423-6462
%D 1999