تفسیر داده‌های پذیرفتاری مغناطیسی خاک، نیازمند آگاهی از عوامل موثر بر آن می‌باشد. به منظور شناخت تاثیر مواد مادری و مواد دیامغناطیس گچ و آهک، 42 نمونه از افق‌های خاک‌های تشکیل شده بر روی مواد مادری لسی، آبرفتی، گرانیتی و مارنی جنوب مشهد برداشت شد. گچ نمونه‌ها توسط شستشوی متوالی با آب مقطر و آهک توسط اسید کلریدریک رقیق حذف شد. پذیرفتاری مغناطیسی نمونه‌های اصلی (lfbulk) ، نمونه‌های عاری از گچ (lfGf) ، نمونه‌های عاری از گچ و آهک (lfGCf) و نمونه‌های عاری ازگچ، آهک و شن (lfGCSf) اندازه‌گیری شد. نتایج، نشان‌دهنده یک همبستگی قوی 1:1 بین مقدار اندازه‌گیری شده و محاسبه شده lfGf و lfGCf است. lfbulk خاک مارنی با وجود مقدار زیاد آهک و گچ، آشکارا از خاک‌های دیگر بیشتر است و تا m3 kg-1 8-10×7/122 می‌رسد. در مقابل lfbulk ساپرولیت گرانیتی کمتر از m3 kg-1 8-10× 4/10 است. lfbulk خاک‌های لسی و آبرفتی حدواسط است. lfbulk همه نمونه‌ها (به جز خاک مارنی) با مقدار شن همبستگی منفی دارد که افزایش پذیرفتاری مغناطیسی پس از حذف شن موید این مطلب است. ولی کاهش پذیرفتاری مغناطیسی خاک مارنی پس از حذف شن، نشان دهنده طبیعت متفاوت در مقایسه با دیگر خاک‌ها است. مقدار سیلت و رس با lfbulk همبستگی مثبت دارد ولی مقادیر پذیرفتاری مغناطیسی به تغییرات رس حساس‌تر است که نشان‌دهنده اهمیت بیشتر رس در تامین پذیرفتاری مغناطیسی است. نتایج این مطالعه نشان‌دهنده اهمیت مواد مادری و مواد دیامغناطیس متحرک گچ و آهک بر مقدار پذیرفتاری مغناطیسی خاک بوده و لازم است نقش آنها در تفسیر نتایج پذیرفتاری مغناطیسی خاک‌ها در نظر گرفته شود.

کلمات کلیدی