این مطالعه با هدف بررسی تحمل به دماهای پایین گیاه قرنفل در شرایط کنترل شده و به صورت طرح کاملا تصادفی با سه تکرار انجام شد. به این منظور گیاهان پس از کشت و رشد در خزانه در اواسط تابستان تا اوایل پاییز و خوسرمایی در شرایط طبیعی در طول پاییز، در مرحله 7-8 برگی در فریزر ترموگرادیان در معرض 12 دمای یخ زدگی (صفر، 2-، 4-، 6-، 8-، 10-، 12-، 14-، 16-، 18-، 20-،22- درجه سانتیگراد) قرار داده شدند. پایداری غشاء سیتوپلاسمی پس از یخ زدگی به وسیله اندازه گیری نشت الکترولیت ها و درصد بقاء و رشد مجدد گیاهان سه هفته پس از تیمارهای یخ زدگی و رشد آنها در شاسی سرد به ترتیب از طریق شمارش تعداد بوته ها و تعیین نسبت آنها به تعداد بوته قبل از تیمار یخ زدگی و اندازه گیری ویژگیهایی نظیر وزن خشک، ارتفاع و تعداد انشعابات جانبی تعیین گردید. نتایج نشان داد که اثر دماهای مختلف یخ زدگی روی همه خصوصیات بررسی شده، معنی دار بود. با کـاهش دمـا درصد نشت الکترولیت ها به طور معنـی داری (05/0≥ P) افزایش یافت و در دمای 22- درجه سانتی گراد به حداکثر رسید. درصد بقاء گیاهان تا دمای 18- درجه سانتی گراد تغییری نکرد، ولی در دمای 22- درجه سانتی گراد تمام گیاهان از بین رفتند. براساس نتایج حاصل دمای کشنده 50 درصد گیاهان (LT50) بر اساس درصد نشت و درصد بقاء به ترتیب 21- و3/20- درجه سانتی گراد و دمای کاهنده 50 درصد وزن خشک گیاهان (RDMT50) 16- درجه سانتی گراد تعیین شد.

کلمات کلیدی