در این مقاله سنت رباعی‌سرایی و استفادة رودکی از این قالب شعری بررسی شده است‌. نگارنده ابتدا تاریخچه‌ای کوتاه از پیشینة رباعی‌سرایی به دست داده و سپس اقوالی که آغاز سرودن رباعی را به رودکی ‌نسبت می‌دهند، نقد و بررسی کرده است‌. افزون بر این‌، با بررسی محتوایی رباعیات رودکی نشان داده است که هر چند او موضوعات و مضامین گوناگونی را در رباعیات خود گنجانده است اما بیشتر آنها درونمایه‌ای تغزلی دارند. از آنجا که انگیزة اصلی شاعران در استفاده از قالب رباعی، واکنش به شرایط سیاسی، اجتماعی و فرهنگی روزگارشان بوده است، نویسنده روی آوردن رودکی به سرودن رباعی و رویکرد او را در رباعیات برجا مانده‌اش، پاسخی به راه و رسم خشک و زاهدانة‌ تازیان ارزیابی کرده است. بنابراین می‌توان گفت که رودکی در گزینش درونمایه‌های موجود در رباعیات خود به نیاز زمانه و روزگارش نظر داشته است‌.

کلمات کلیدی