این مقاله بر آن است تا با معرفی اثر کم‌نظیر رشیدالدین وطواط یعنی لطایف‌‌الامثال و طرایف‌الاقوال که ترجمه و شرح 281 مثل عربی است، شیوة کار و نوآوریهای او را بررسی نماید. نگارنده از رهگذر مقایسه و تطبیق این کتاب با دیگر کتب امثال در زبان و ادبیات عرب که پیش از وطواط گردآوری و نوشته شده است، نشان داده که منبع اصلی رشیدالدین کتاب مجمع‌‌الامثال میدانی بوده است. با این همه آنچه بیش از هر چیز در کتاب او جلوه کرده و کار او را به اثری کم‌مانند تبدیل ساخته است، به دست دادن مثلهای معادل از زبان فارسی است که بسیاری از آنها در هیچ متن دیگری دیده نمی‌شود. بدین‌گونه نویسنده نتیجه می‌گیرد که هدف رشید‌الدین تنها ترجمة بخشی ازکتب امثال عربی نبوده است، بلکه در روزگاری که امثال تازیان بر پهنة ادبیات فارسی چیرگی داشته است، او بر آن شده تا بخشی از امثال پارسیان را به شیوة برابر نهادن با نمونه‌های عربی حفظ نماید.

کلمات کلیدی