مشارکت مردم در توسعه روستایی بی‌گمان مستقیم ترین‌، کم‌هزینه‌ترین و مطلوبترین راهبرد امروز ادبیات توسعه روستایی است، با این وجود کاربرد آن در برنامه ریزیهای روستایی با چالش‌های مختلفی روبرو است. هدف از تحقیق حاضر شناخت ویژگیهای جمعیت افراد مشارکت‌گرا در مناطق روستایی و میزان اثرگذاری این ویژگی‌ها بر مشارکت روستاییان می‌باشد. روش تحقیق در این مطالعه توصیفی- تحلیلی و همبستگی است که بخش عمده‌ای از داده‌های آن بر اساس مطالعات میدانی و با روش نمونه‌گیری (کوکران) از سطح 460 خانوار نمونه‌ی منطقه جمع‌آوری شده است. نتایج نشان می‌دهد که جمعیت با مشارکت رابطه معنی داری(473/0) ندارد. بنابراین اندازه جمعیت در روستاها تا حدود زیادی وابسته به عوامل طبیعی منطقه می باشد و از کارکردهای انسانی همانند میزان خدمات که به روستاهای پر جمعیت از آن بر خوردارند، تاثیر کمتری گرفته است. متغیر سن از متغیرهای فردی با میزان 116/0 بیشترین تاثیر را بر میزان مشارکت مردم دارد. متغیر سواد به صورت غیر مسقیم بر میزان مشارکت تاثیر داشته و ضریب تاثیر سواد 44/0- می‌باشد . میزان مشارکت(74/1) در منطقه کمتر از حد انتظار است و از متغیرهای جمعیتی سن بصورت مستقیم با ضریب تاثیر116/0، سواد و شغل به طور غیر مستقیم مشارکت را از خود متاثر می سازند. بنابر نتایج بدست آمده تنها راه پیشبرد توسعه مشارکتی فراهم ساختن زمینه‌های مشارکت از قبیل آموزش توام با تجربه و تسهیل قوانین مشارکتی است.

کلمات کلیدی