از آنجایی که کاشت چمن فرآیندی است پر زحمت، استفاده از روشهای جدید و سریع کاشت نظیر قطعه کاری، جهت احیاء و ترمیم فضای سبز ضروری به نظر می رسد. نوع بسترکاشت و همچنین انواع شبکه ها که به منظور استحکام بخشیدن به قطعات چمن به کار می روند می توانند روی ویژگی‌های کیفی تولید چمن قطعه ای تاثیر بگذارند. این تحقیق به منظور بررسی اثر چهار ترکیب خاکی شامل خاک رس، (30% کمپوست+70% رس)، (30% کمپوست+ 30% رس+40% ماسه) و (10% پیت ماس+90% رس) و چهار نوع شبکه شامل توری پلاستیکی، توری فلزی، گونی پلاستیکی و بدون شبکه (شاهد) در تولید چمن قطعه ای بصورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح پایه کاملا تصادفی با 16 تیمار و در سه تکرار طی دو سال (1388و1389) به اجرا در آمد. چمن مورد استفاده از نوع چمنهای ورزشی و مخلوطی از سه گونه و پنج رقم بود. نتایج نشان داد میانگین صفات رنگ، کلروفیل a، مجموع کلروفیل و میزان کلروفیل کل پس از اولین یخبندان زمستان در بستر (30%کمپوست+70% رس) به طور معنی-داری بیشتر از بقیه بستر ها بود. از طرفی بستر های دارای درصد رس بالاتر حائز یکنواختی و تراکم علفهای هرز بیشتری بودند. از نظر رنگ، کلروفیل b و میزان کلروفیل کل پس از اولین یخبندان زمستان بستر های دارای کمپوست نسبت به بقیه بسترها برتری داشتند. بالاترین استحکام در شبکه گونی پلاستیکی بدست آمد و میزان علفهای هرز در این تیمار نسبت به بقیه شبکه های مورد استفاده به طور معنی داری کمتر بود

کلمات کلیدی