امروزه رشد روز افزون جمعیت و محدودیت منابع آب شیرین، باعث اهمیت ارزیابی منابع آبی از لحاظ کیفیی و کمیی بیویده در مناطق خشک شده است. آب آشامیدنی با استفاده ازشاخصهای کیفی متعدد، از نظر خواص فیزیکیی، شییمی ایی و بیولیوییکی قابل بررسی میباشد. حد مجاز غلظت یونها در آب آشامیدنی توسط سازمان جهانی بهداشت ) WHO ( مشخص شده است. در این تحقیق برای بررسی تعدادی از پارامترهای شیمیایی و تهیهی نقشهی کیفیت آب زیرزمینی غرب منطقهی کوهسیر واقیع در شمال کاشمر، از شاخص کیفیت آب زیرزمینی (Groundwater Quality Index= GQI) استفاده شده است (Babiker et al.,2007) . تعیین GQI از طریق نرمال کردن و اندیس گذاری 6 پیارامتر شییمیایی میر ر در کیفییت آب شیرب از جملیه TDS ، ، ، ، ، و مقایسهی آنها نسبت به اسیتاندارد سیازمان جهیانی بهداشیت ) WHO ( در سیستم اطلاعات جغرافیایی ) GIS ( انجام شده است. مقدار شاخص GQI در منطقهی غیرب کوهسیر بیین 33 تیا 44 متغییر بوده و بیانگر این است که در مجموع آبهای زیرزمینی منطقیه ی میورد مط العیه از نظیر اسیتانداردهای آب آشیا میدنی در ردهی کیفیت مناسب تا قابل قبول قرار میگیرند. نقشهی کیفیت آب زیرزمینی نشان می دهد که شاخص کیفی GQI از طیر فین بیه سمت مرکز )از طرف ریوش در شرق و بند قراء در غرب به سمت کریز و پایین دره در مرکز منطقه مورد مطالعه( کاهش یافتیه است، که میتواند متأ ر از عوامل زمینشناسی )لیتولویی، جهت جریان( و همچنین عوامل بشرزاد باشد.

کلمات کلیدی