ویرانشهر یا خراب آباد،انگاره ی پیدایش سرزمین ناخوشایندی است که ساکنان آن درپی دستیابی به گونه ای متفاوت از آرمانشهر هستند وخاستگاه آن،شکست اندیشه ورزان وبنیانگذاران اندیشه ی آرمانشهرمانند توماس مور،فرانسیس بیکن،کارل مارکس و...در وجود بخشیدن خارجی به این مکان خیالی بود که اسباب پیدایش یک محور اندیشگانی متضاد با این آرمان را فراهم ساخت. نویسندگان در این جستار برآنند تا با بررسی شهر-سروده های خلیل حاوی و نمودار ساختن مختصات شهر در آنها،تصویری روشن از نشانه های دوگونه ویرانشهر مطرح در شعر او،یکی ویرانشهر جهانی ودیگر ویرانشهر عربی را پیش روی خوانندگان مجسم سازند. این مقاله پس از بررسی مفهوم دیس توپیا و بستر شکل گیری آن،عناصر و مؤلفه های شکل دهنده ی فضای ویرانشهر در سروده های حاوی را مورد توجه قرار می دهد؛این مؤلفه ها عبارت انداز: ایستایی زمان،تداخل زمان در مکان، واکنش انسان معاصر در برابر سترونی وایستایی زمان، حاکمیت پلیدی و شر و تباهی برجهان،بازتاب نجوای شاعر با پاکی به افسانه پیوسته ی انسان دیرین و ترسیم کشمکش پاکی و پلیدی .

کلمات کلیدی