مدل های بهینه سازی از دوران انقلاب صنعتی در جهان و به خصوص از زمان جنگ جهانی دوم، همواره مورد توجه ریاضیدانان و دست-اندرکاران صنعت بوده است. تأکید اصلی مدل های کلاسیک بهینه سازی، داشتن یک معیار سنجش جهت تصمیم گیری نهایی می باشد؛ اما توجه محققین در دهه‌های اخیر به مدل های تصمیم گیری چند معیاره (MCDM) ، برای تصمیم گیری های پیچیده تر معطوف گردیده است. در این نوع از تصمیم‌گیری‌ها جهت بهینه سازی مدل، به جای استفاده از یک معیار سنجش از چندین معیار سنجش استفاده می شود ]2. [ در ارزیابی محصول نهایی زعفران مناسب معیارهای مختلفی از جمله، قدرت رنگ، بسته بندی، عطر و . . . وجود دارد که این عوامل سبب می شود تصمیم گیری در مورد یک محصول مناسب با مشکل مواجه شود. از طرفی توجه به این مسئله که کدام معیارها مورد توجه قرار گیرند نیز می تواند یک چالش باشد. در این مقاله به ارائه رویکردی جدید برای رتبه بندی محصولات نهایی زعفران پرداخته می شود. با استفاده از این روش رتبه بندی بسیار ملموس تر گردیده و تصمیم گیری با توجه به معیارهای مختلف ساختارمند می شود. در رویکرد پیشنهادی، ابتدا توسط تکنیک کیفی دلفی، معیارهای مهم تاثیرگذار بر محصول زعفران مناسب توسط متخصصین مربوطه تعیین گردیده و سپس این معیارها توسط روش فرآیند تحلیل سلسله مراتبی (AHP) وزن دهی شده و بوسیله روش TOPSIS رتبه بندی صورت می گیرد.

کلمات کلیدی