ایجاد ادجوانت هایی قوی و ایمن که قادر باشند ایمنی حفاظتی طولانی مدتی را در واکسیناسیون ایجاد نمایند، زمینه تحقیقاتی گسترده ای را در ساخت واکسن به خود اختصاص داده است. در عین حال، کشف گیرنده های شبه تول (Toll like receptors=TLRs) و سایر گیرنده های ایمنی ذاتی با توانایی ایجاد پلی بین پاسخ های ایمنی ذاتی و ایمنی اکتسابی فرصت مناسبی را برای استفاده از آگونیست های این گیرنده ها در جهت ایجاد ادجوانت های جدید فراهم نموده است. TLRs از جمله مهمترین گیرنده های ایمنی ذاتی هستند که بیشترین تحقیقات در زمینه شناسایی و استفاده از آگونیست های آنها در جهت القاء پاسخ های ایمنی ذاتی انجام گرفته است. از آگونیست های TLRs برای درمان سرطان، آلرژی ها و عفونت های ویروسی، و به عنوان ادجووانت برای بهبود واکسن ها در جهت جلوگیری یا درمان سرطان و بیماری های عفونی استفاده شده است. ما در اینجا مروری بر راهکارهایی که تاکنون در زمینه کشف و ایجاد ترکیبات محرک ایمنی و فرمولاسیون واکسن هایی که قادر به القاء پاسخ های ایمنی ذاتی هستند انجام داده ایم. همچنین بعد از معرفی بیولوژی TLRs و نقش آنها در فعال سازی سیستم ایمنی، استفاده از لیگاندهای آنها به عنوان ادجوانت مورد بحث قرار گرفته است.

کلمات کلیدی