اثر سطوح مختلف سبوس گندم بر ترکیب شیمیایی، خصوصیات تخمیری و تجزیه پذیری سیلاژ تفاله مرکبات، در قالب طرح کاملا تصادفی مورد مطالعه قرار گرفت. تیمارهای آزمایشی شامل: تفاله مرکبات تازه (بدون سبوس)، تیمار 2 (با 6 گرم سبوس)، تیمار 3 (با 12 گرم سبوس) و تیمار 4 (با 18 گرم سبوس) بودند که این سطوح سبوس گندم به یک کیلو گرم تفاله مرکبات تازه با 12 درصد ماده ولی درصد پروتئین خام به (P>0/ خشک افزوده شده بودند. تیمارهای آزمایشی بر درصد ماده خشک سیلاژ اثر معنی داری نداشتند ( 05 بین تیمارها تفاوت معنی داری (pH) میزان نیتروژن آمونیاکی، چربی خام، خاکستر و اسیدیته .(P<0/ طور معنی داری افزایش یافت ( 05 بصورت خطی و درجه دوم ADF اما غلظت ،(P<0/ با افزایش سبوس گندم بطور خطی افزایش ( 05 NDF درصد .(P>0/ نداشتند ( 05 Flieg شاخص .(P<0/ پایداری هوازی سیلاژها با افزایش سبوس گندم بطور معنی داری کاهش یافت ( 05 .(P<0/ کاهش یافت ( 05 نشان داد که کیفیت همه سیلاژها از کیفیت خیلی خوبی برخوردار بودند. داده های تجزیه پذیری نشان دادند که بخش محلول point در بین تیمارهای (b) برای بخش غیرمحلول با قابلیت تجزیه پذیری .(P<0/ بطورمعنی داری در گروه شاهد بالاتر بوده است ( 05 (a) پتانسیل .(P<0/ بطورمعنی داری افزایش یافت ( 05 (c) ولی نرخ تجزیه پذیری (P>0/ آزمایشی اختلاف معنی داری مشاهده نشد ( 05 ولی سیلاژهای مختلف تجزیه پذیری مؤثر (P<0/ با افزایش سبوس گندم بطور خطی کاهش یافت ( 05 (a+b) تجزیه پذیری سیلاژها بنابراین بنظر میرسد افزودن سبوس گندم به سیلاژ تفاله مرکبات در این آزمایش موجب بهبود ارزش تغذیهای .(P>0/ مشابهی داشتند ( 05 سیلاژهای آزمایشی شده است

کلمات کلیدی