جوشکاری سازه های چدنی به طور گسترده ای در صنعت انجام می شود و روشهای مرسوم نرخ رسوب پایین یا هزینه بالایی دارند. به منظور کاهش هزینه ها، افزایش سرعت تولید و راندمان و بهبود کیفیت از الکترودهای توپودری بهره می برند . دراین تحقیق برای رسیدن به فلز جوشی با خواص نزدیک به فلز پایه از جوشکاری با الکترود توپودری استفاده شد. به این منظور الکترودهای توپودری با ترکیبهای مختلف ساخته شده و اثر تغییر ترکیب شیمیایی، عملیات پیش گرم و پس گرم بررسی گردید . سپس از هر یک از جوشها نمونه هایی تهیه شده و آزمایشهای متالوگرافی، سختی سنجی، آنالیز شیمیایی و کشش طولی انجام شد . نتایج حاصل نشان می دهد که اگر ندولهای گرافیت بصورت درشت و غیرمنظم توزیع شوند، ممکن است در مناطق بین آنها کاربید و فازهای سخت شکل بگیرد و اگر پراکندگی منظم و یکنواخت باشد، رسیدن به ساختار فریتی امکان پذیر است.

کلمات کلیدی