بر اساس چهارچوب مفهومی مقاله، پس انداز، در اکثر حالتها، خودداری از مصرف در زمان حال است. پس مطالعۀ مصرف و تغییرات آن برای بررسی امر پس انداز، مدخلیت تام دارد. بن ابراین، پس ا ز چندین مرحله مصاحبۀ عمیق و گسترده با افراد مصاحبه شونده دربارة شیوه های مصرف و پس انداز و دلایل و شیوه های تصمیم گیری شان و رفت و برگشتهای متعدد میان مشاهدات و تحلیلهای نظری و به تبع آن، ایجاد تغییرات در شیوه های مشاهدة واقعیت و بعد از آن، حصول اطمینان از رسیدن به حد اشباع، به مرحلۀ تحلیل نهایی و نگارش رسیدیم. مشاهدات شیوه مند، حاکی از این بودند که مصاحبه شوندگان معمولاً دو تا چهار "خواستۀ نداشته" دارند که مهمترین آنها، خواسته ای بو ده که رفع آن بیشترین حد از "رضامندی و تثبیت و آرامش" را برای مصرف کننده به همراه داشته است. این خواسته ها، با توجه به نظام ترجیحات مصرفی اشخاص، اولین ها محسوب می شوند. به این معنی که گام اول در پلکان "نظام ترجیحات" آنهامحسوب میشود. اگر درآمد شخص افزایش یابد، بیش از نیم آن را در گام اول پس اندا ز می کنند و وقتی بخواهند به مصرف اختصاص دهند، یکی از شکلهای اصلی آن، "افزایش کیفیتهای ناپیدا"ست. همچنین اگر درآمدهای شخص با کاهش روبه رو شود، دفاع از استانداردهای سبک مصرف، عکس العمل رایج در بین مصاحبه شوند گان بوده است. انگیزة مصاحبه شوندگان برای پس انداز کردن، ایجاد احساس توانایی و تأمین خواسته ها بوده است. آنها این کار را از طریق ایجاد تعهد درونی و الزام بیرونی و دور از دسترس نگه داشتن پول انجام میدهند. الگوی تصمیم گیری غالب برای شیوة پس اندازکردن، الگوی "حذف از طریق جنبه ها" بوده است و در این میان، اولویت را به ویژگی های تناسب و نفع می دهند.

کلمات کلیدی