پدیده خشکسالی به عنوان بلای طبیعی ، از دیرباز در پهنه کشور ایران که مستقر در مناطق گرم و خشک می باشدبه کرات وقوع یافته است. ایران تا به امروز 17 بار خشکسالی را تجربه نموده که بدترین آنها درسال1379-1378 روی داده است. درآن سال میانگین بارندگی از 1383 میلیمتر فراتر نرفت. لذا این پدیده تاثیرات زیان بار و جبران ناپذیری بر بخش کشاورزی و عملکرد محصولات کشاورزی وارد نموده است. اعمال مدیریت های ناکارآمد و بکارگیری راهکارهای نامناسب، زمینه را برای تشدید و بروز خشکسالی های بعدی به طرز فزاینده ای فراهم می کنند. مقاله حاضر از نوع توصیفی- تحلیلی بوده و از روش تحقیق کتابخانه ای – اسنادی ، مطالعه کتب و مقالات مختلف در ارتباط با موضوع مورد مطالعه استفاده شده و همچنین داده های پژوهش، مربوط به میزان بارندگی و سال زراعی 1385-1379 بوده و تهیه داده های پایه ای مورد نیاز از طریق جهادکشاورزی و ایستگاه سینوپتیک شهر مشهد انجام شده است. هدف اولیه پژوهش، تحلیل داده های بارش تهیه شده از سازمان هواشناسی استان و ایستگاه سینوپتیک شهر مشهد با توجه با سال زراعی مورد مطالعه و در مراحل بعدی به بررسی و شناخت اثرات اجتناب ناپذیر و در مواردی جبران ناپذیر خشکسالی در منطقه مورد مطالعه پرداخته است. درنتیجه با ارائه راهکارهای اجرایی و عملیاتی و همچنین با اقداماتی توسعه ای به موقع (مدیریت کارامد و صحیح) به مقاله با اثرات خشکسالی وکاهش میزان خسارات ناشی ازآن در رابطه با عملکرد محصول زراعی گندم شهر مشهد درآتی منجر شود. نتایج بدست امده موید این مطلب است که در سالهای 1385-1379، اثرات مخرب و اجتناب ناپذیر خشکسالی ، سطح زیر کشت محصول زراعی گندم در این شهرستان به رقم 282326 رسیده است. اما از سال 1385 به بعد میزان بارندگی در این شهرستان افزایش یافته وبه تبع آن، سطح زیر کشت این محصول استراتژیکی افزایش یافته است.

کلمات کلیدی