با وجود اینکه مطالعات بسیاریبر روی پرندگان شکاری انجام شده است،اما روابط فیلوژنتیکی این گروه بسیار بحث برانگیز است.در رده-بندی های مختلف تعداد خانواده های مربوط به این گروه متفاوت است. بدین منظور بازسازی روابط فیلوژنتیکی در این گروهمی توان از مقایسه توالی نشانگر های ملکولی استفاده کرد. بنابراین انتخاب ژنی مناسب بعنوان نشانگر ملکولی برای بررسیتغییرات فیلوژنتیکی بسیارمهم می باشد. در این مطالعه از ژن COI برای بدست اوردن فاصله ژنتیکی درون و بین گونه ای و خانواده ای استفاده شده است. توالی ژن COIشش گونه Pithecophagajefferyi، Accipiter gentilis،Buteobuteo، Circus cyaneus، PandionhaliaetusوFalco peregrinus برای مقایسه فاصله ژنتیکی درون گونه ای 75 گونه از پرندگان شکاری برا ی مقایسه فاصله ژنتیکی بین گونه ای و همچنین 81 گونه از این گروه برای بررسی فاصله ژنتیکی درون و بین خانواده ها استفاده شده است. شکافی که بین میانگین فاصله ژنتیکی (K2P) درون و بین گونه ای برای پنج گونه Pithecophagajefferyi،Accipiter gentilis،Buteobuteo، Circus cyaneus، Pandionhaliaetus و 75 گونه پرنده شکاری بین 99/4 تا 49/5 می باشد. 21% از فراوانی تغییرات ژنتیکی درون گونه ای Falco peregrinus در فاصله تغییرات ژنتیکی بین گونه ای قرار می گیرد. بنابراین احتمال صنف فوق گونه برای تاکسون Falco peregrinus وجود دارد. میانگین فاصله ژنتیکی درون خانواده ای برای دو خانواده ی Falconidae و Accipitridae با میانگین فاصله ژنتیکی بین-خانواده ای هم پوشانی دارد. همچنین گونه Buteogalapagoensisبیشترین میزان واگرایی ژنتیکی بین گونه ای نسبت به سایر گونه ها نشان می دهد. براساس نتایج حاصل از مقایسه ژن COI، اعتبار صنف خانواده برای این دو تاکسون Falconidae و Accipitridae، همچنین اعتبار صنف گونه برای تاکسون Buteogalapagoensisمورد تردید است.البته برای رسیدن به نتایج قطعی نیاز به مقایسه توالی ژنهای بیشتر، صفات شاخص تاکسونومیکی و محاسبات آماری بیشتری می باشد

کلمات کلیدی