سازند شهبازان (ائوسن میانی تا پسین) یک سازند کربناتی با لیتولوژی دولومیت، آهک و آهک مارنی است که در جنوب غرب ایران در استان لرستان واقع شده است. این سازند سری منظمی از رخساره های دیاژنزی را بر حسب زمینه، سه عنصر زمینه، حفرات و رگچه های انحلالی نشان می دهد. براساس مطالعات پتروگرافی، تصویربرداری کاتدولومینسانس، تصویربرداری میکروسکپ الکترنی و آنالیز نقطه ای تراکنش اشعه ایکس، 5 رخساره دیاژنزی شناسایی شده است. اولین رخساره دیاژنزی، دولومادستون با است که دارای نمودهای رسوبی اولیه مانند لخته های جلبکی، دانه های پلوئید و....است. وجود بافت اولیه همراه با پائین بودن آهن و منگنز و لومینسانس قرمز تیره نشان دهنده تشکیل این رخساره در شرایط خیلی ابتدایی دیاژنز، مرحله ائوژنتیک است.افزایش عمق تدفین در دولومادستون ها باعث افزایش مقادیر آهن و منگنز و در نتیجه لوینسانس زرد در رخساره دیاژنزی دوم شده است. با ادامه رون تدفین، حفرات انحلالی توسط سیمان دولومیت جایگزین شده است. در اینجا رخساره دیاژنزی سوم به صورت دولومیبت با لومینسانس نارنجی تیره در حاشیه حفرات انحلالی نمود یافته است. همچنین در مرکز حفرات، چهرمین رخساره دیاژنزی با مقادیر بالای آهن و منگنز و لومینسانس کدر در مرحله مزوژنتیک شکل گرفنه اند. در نهایت، ایجاد پنجمین رخساره با تشکیل رگچه های کلسیتی فاقد لومینسانس با مقادیر پائین آهن و منگنز همراه بوده است. تشکیل این رخساره ضمن کارستی شدن سازند شهبازاندر یک محیط دیاژنتیکی تلوژنتیک و به وسیله سیالات جوی اتفاق افتاده است.

کلمات کلیدی