هدف از این پژوهش بررسی عزت نفس معنوی در نگاه دینی و برون دینی و چگونگی ارتقای آن بوده است. روش پژوهش توصیفی- تحلیلی است. آیا عزت نفس مطابق با تعریف روان شناسی، با عزت نفس دینی جمع شدنی است؟ آیا بر اساس مبانی فلسفی اسلامی (انسان-شناختی یا غیر آن) ، می توان گفت فرد بدون خدا یا بدون دین، عزت نفس واقعی ندارد؟ عزت نفس نوع پنچم یا عزت نفس معنوی نسبت به دیگر اقسام عزت نفس(بدنی، خانوادگی، تحصیلی و اجتماعی) در چه جایگاهی قرار دارد و چه رابطه ای با آنها دارد؟ راهکارهای ارتقای عزت نفس معنوی در نگاه دینی و برون دینی چیست؟ برای پاسخ به پرسش های فوق، در ابتدا به بررسی مفاهیم عزت نفس ، معنویت و عزت نفس معنوی در نگاه دینی و برون دینی پرداخته شده و سپس رابطه ی بین این سه مفهوم مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. بررسی پرسش های بالا، به این نتایج منتهی شده است: می توان از دو نوع عزت نفس معنوی سخن گفت: عزت نفس معنوی دینی و عزت نفس معنوی غیر دینی. عزت نفس معنوی دینی بهترین شکلی است که می تواند تمام نیروهای روح را بالفعل درآورد، با کسب این نوع عزت نفس در پرتو تربیت دینی (اسلامی) است که انسان می تواند از زندگی خود علی رغم محدودیتهای مادی لذت ببرد و برای رسیدن به اهداف تربیتی خود در برابر موانع استقامت کند و در صراط مستقیم حرکت نماید. در عزت نفس معنوی غیردینی فرد به دلیل وجود قدرتهای روح، اگر بتواند محسوسات را تحت کنترل درآورد، می تواند تاحدی به نیروهای روح دسترسی پیدا کند. همچنین مشخص شده است که پله ی نخست تربیت، تربیت اخلاقی است و هدف غایی تربیت اخلاقی، تربیت معنوی است و هدف غایی تربیت معنوی، تربیت دینی است.

کلمات کلیدی