اهمیت پروتوزوآها در فیزیولوژی نشخوار و هضم در شکمبه باعث شده است که شناخت آنها دارای ضرورت ویژهای در مبحث فیزیولوژی تغذیه باشد. از روش- های رایج مطالعه پروتوزوآهای شکمبه شمارش پروتوزواها به روش ایوان و همکاران و رنگ آمیزی با استفاده از متیلن بلو اسیدی و ید لگول است. روش دقیقتر و با کارایی بهتر، استفاده از Real time- PCR میباشد. در روشهای معمول مطالعه پروتوزوآهای شکمبه، معیارهای مورفولوژیک و ریخت شناسی از جمله تعداد و موقعیت مژکها، شکل عمومی و زائده سوزنی دارای اهمیت است. هدف از تحقیق حاضر بررسی تاثیر استفاده از سطوح مختلف دانه جو مغانی و × مرینوس، مرینوس × جایگزین با پسماند رستوران در جیره برههای پرواری، بر جمعیت پروتوزای شکمبه بود. بدین منظور 3 راس بره نر هیبرید )قزل بلوچی( انتخاب شدند. در جیرههای پرواری مورد استفاده مقادیر صفر، 34 و 344 درصد دانه جو با پسماند رستوران، جایگزین شد. در روز 33 × قزل پرواربندی مایع شکمبه با استفاده از سوند معدی اخذ شده و پس از صاف شدن فورا به فریزر با دمای 44 درجه سانتیگراد انتقال یافت. به منظور استخراج - DNA از کیت Accuprep Genomic DNA Extraction Kit; Cat No: K- 3032 استفاده شد. سپس کمیت و کیفیت DNA های استخراج شده تعیین گردید. شمارش و تعیین کمی میکروارگانیسم های شکمبه بصورت مطلق با روش Real- time PCR ( با استفاده از دستگاه 3144 Applied Biosystems ) ABI انجام شد. نتایج حاصل از آزمایش نشان داد که جایگزینی مقادیر مختلف دانه جو با پسماند رستوران در جیره بره های پرواری بر 4/ جمعیت کل پروتوزاهای شکمبه در مقادیر 34 و 344 درصد جایگزینی منجر به کاهش گردید اما از نظر آماری این اختلاف معنی دار نبود ) 43 P< .) جمعیت پروتوزوای شکمبه تحت تاثیر عوامل مختلفی از جمله ترکیب شیمیایی جیره، نرخ عبور مواد هضمی از دستگاه گوارش، سطح مصرف خوراک، سن و pH شکمبه تغییر می کند

کلمات کلیدی