یکی از سنتهای ادبی مهم در نقد ادبی، از دیرباز، پاسخهایی بوده است که مدافعان شعر در برابر انتقادات منتقدان ابراز داشته اند. در تاریخ ادبیات غرب، این انتقادها با افلاطون، و دفاعیه ها بر آن نیز، با ارسطو آغاز می شود. در دورة تمدن اسلامی نیز از صدر اسلام مخالفانی برای شعر وجود داشته اند که خواه ناخواه در برابر آن ها مدافعانی نیز باید به وجود می آمدند. یکی از این مدافعان، عبدالقاهر جرجانی است و مبحث اول از کتاب دلائل الاعجاز فی القرآن او رساله ای است مستقل که می تواند دفاعیة جرجانی بر موجودیت شعر به شمار آید. این جستار، ضمن مروری بر سنت جهانی دفاع از شعر، به تحلیل دیدگاه هایی می پردازد که جرجانی در راه نیل به این منظور مطرح کرده است.

کلمات کلیدی